Μαμά μεγάλωσα?

Είναι κάτι παιδιά που δεν γίνονται άντρες.

Είναι κάτι παιδιά που μένουν πάντα παιδιά, όχι στην ψυχή κάτι που θα ήταν πολύ όμορφο, αλλά στο μυαλό.
Τα παιδιά αυτά δεν τα αφήνει η μαμά τους να γίνουν άντρες. Είναι ερωτευμένες με τα αγόρια τους και γαντζώνονται πάνω τους όπως θα έκαναν και πάνω σ’έναν βράχο για να μην πέσουν στο γκρεμό. Τα θέλουν τόσο πολύ, κατάδικά τους, που από μικρά τα μεγαλώνουν με τέτοιο τρόπο ώστε να τους κάνουν σαφές πως καμία άλλη γυναίκα δεν μπορεί να τους αγαπήσει και να τους φροντίσει όσο αυτές.

Εδώ γεννιέται και ένα ερώτημα στο μυαλό μου, γιατί θα πρέπει η εκάστοτε γυναίκα να φροντίσει τον κανακάρη κάποιας μάνας? Εμείς τα κοριτσάκια μανάδες που μας φροντίζουνε δεν έχουμε? Γιατί θα πρέπει να κανακεύω ένα μωρό που δεν το έχω γεννήσει? Εγώ δεν χρειάζομαι αγάπη, φροντίδα και κανάκεμα? Γιατί λοιπόν να μην φροντίζει ο ένας τον άλλο?

Πολλές από τις γυναίκες αυτές είναι είτε στερημένες από συζυγική αγάπη είτε στερημένες από την παρουσία του άντρα τους, έτσι έχοντας την ανάγκη να νιώσουν την ασφάλεια που δεν τους έδωσε, την αναζητούν μέσα από το παιδί τους, το αγόρι τους.
Αυτές οι γυναίκες πάντα διεκδικούν την αγάπη του γιου τους και πολλές φορές ο εγωισμός τους φτάνει στο σημείο να εμποδίζουν κάθε σχέση με άλλη γυναίκα.
Οι άντρες αυτοί ζουν πάντα με τη μαμά τους.

Ο Π. είναι ένα παιδί, γιατί η μαμά του λέει πως είναι παιδί και θα παραμείνει για πάντα παρόλο που διανύει την τρίτη δεκαετία της ζωής του.
Ο Π. κάνει σχέσεις με γυναίκες και όνειρα για οικογένεια μα πάντα μαζί με τη μαμά του. Πάντα πάει για ψώνια με τη μαμά του και παίρνει μόνο ότι της αρέσει. Η μαμά του πάντα φροντίζει να του έχει έτοιμο το γαλατάκι του το πρωί και ενημερώνει και την εκάστοτε φίλη του πως το πίνει και τι του αρέσει να τρώει σε περίπτωση που δεν είναι εκείνη εκεί να τον φροντίσει. Ο Π. λέει τα πάντα στη μαμά του, από το τι έφαγε που πήγε και τι έκανε μέχρι τα προσωπικά των φίλων του και συζητάνε με τις ώρες.
Πολλές φορές δεν βγαίνει για να της κάνει παρέα και νιώθει πολύ ωραία όταν τη βγάζει έξω(τη μαμά του..). Τρελαίνεται να της αγοράζει μικροδωράκια και λουλούδια χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο. Απαιτεί να έχει καλές σχέσεις με τη μαμά του η φίλη του γιατί αν δεν έχει παύει να την αγαπά και ψάχνει την επόμενη. Επιδιώκει να περνούν πολλές ώρες οι τρεις τους και να κάνουν διάφορα όλοι μαζί όπως εκδρομές, διακοπές, βόλτες κλπ. Η μαμά του σε όλους μόνο γι’αυτόν μιλάει, τον παινεύει και πάντα υπερβάλλει. Ποτέ δεν παραδέχεται πως το παιδί της φταίει σε κάτι ή πως έκανε κάποιο λάθος. Αν όμως το παραδεχτεί συμπληρώνει πως δεν φταίει, πάντα κάποιος άλλος φταίει που το παιδί της έκανε λάθος, πράγμα σπάνιο.
Όταν τη στεναχωρεί της ζητάει συγγνώμη με λουλούδια και γλυκά, την παίρνει αγκαλιά και κλαίνε μαζί…



Ο Δ. είναι 55 χρονών και η μαμά του γύρω στα 83. Ζουν μαζί οι δυο τους.
Ο Δ. έλειψε 8 χρόνια για σπουδές στο εξωτερικό, έζησε μόνος του, έκανε κάποιες αποτυχημένες σχέσεις και γύρισε στο πατρικό του από όπου δεν ξαναέφυγε ποτέ.
Στις προσπάθειες μερικών φίλων του να του γνωρίσουν κάποια κοπέλα, πολύ καλή για τα δεδομένα του, η μαμά του αντέδρασε με τη δικαιολογία ότι δεν του κάνει. Δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του, γιατί είναι παιδί σύμφωνα με τη μαμά του, αλλά και γιατί δεν χρειάστηκε.
Τη βγάζει βόλτα, την πάει στην εκκλησία, στις φίλες της, της κάνει παρέα, την πάει στο γιατρό και της κάνει τα καθημερινά ψώνια.
Και όχι μόνο… όταν έσπασε το χέρι της και δεν μπορούσε να κάνει πολλές κινήσεις με το αριστερό γιατί είναι μεγάλη πια, τον φώναζε κάθε φορά που πήγαινε στην τουαλέτα να της κατεβάσει(και μετά να της ανεβάσει) το εσώρουχό της…




Ο Μ. είναι 52 χρονών και δεν παντρεύτηκε ποτέ γιατί δεν βρήκε καμία άξια γυναίκα. Έμενε με τη μαμά του μέχρι που εκείνη έφυγε από τη ζωή και τώρα ζει μόνος του στο σπίτι της μαμάς του.
Όταν εκείνη αρρώστησε πολύ βαριά προσέλαβε μια κοπέλα να την προσέχει όσο εκείνος ήταν στη δουλειά. Όταν όμως γύριζε σπίτι δεν άφηνε την κοπέλα να την αλλάζει όταν λερωνόταν γιατί έλεγε ότι δεν το κάνει καλά και την άλλαζε μόνος του…



Ο Ν. είναι 49 χρονών και ζει με τη μαμά του. Είναι άρρωστη όμως και χρειάζεται βοήθεια γιατί έχει ένα είδος παράλυσης. Ο Ν. δεν δουλεύει και φροντίζει τη μαμά του. Αρνείται να προσλάβει μια "ξένη" για να βοηθάει τη μαμά του και επιμένει να την κάνει ο ίδιος μπάνιο…