Χήρα ή ζωντοχήρα?

Καλοσυνάτη, ευπρεπεστάτη και καλοστεκούμενη κυρία(υπαρκτό πρόσωπο), παρα-πατημένα τα δεύτερα ήντα, έχει σοβαρότατα προβλήματα με τον κύριο σύζυγό της και σκέφτεται να τον χωρίσει.

Κάποια μέρα απ'το πολύ κέρατο δεν χωράει ούτε στο σπίτι της να μπεί, φτάνει στο αμήν και του ανακοινώνει την απόφασή της.

Αυτός τα φέρνει απο δώ τα φέρνει απο κεί,της μιλάει γλυκά(ούτε την πρώτη νύχτα του γάμου τέτοιο πράγμα-έχει κάνει πράκτις με την έτσι μάλλον)της υπόσχεται αυτά που ήθελε να ακούσει(φοβάται λίγο και τη μοναξιά)..και την τουμπάρει.

Περνάνε οι μέρες αλλά αυτός μετά απο λίγο(μπορεί και ώρες..) αρχίζει πάλι τα ίδια.

Στο σπίτι. Η καλοσυνάτη κυρία τηλεφωνεί σε μια φίλη της εξίσου καλοσυνάτη.

Ντριιιιν.

Ναι?

Έλα Κούλα η Τούλα είμαι.Τι κάνεις?Καλά ευχαριστώ εσύ κλπ κλπ.

Πάμε αύριο στα μαγαζιά που θέλω να πάρω ένα παλτό?

Πάμε!

Και πήγαν.

Κούλα-αυτό είναι πολύ ωραίο!Καφέ, που είναι και της μόδας!

Τούλα-καλό είναι αλλά δεν μου κάνει το χρώμα..Πάνε αλλού.

Κούλα-α,αυτό είναι όνειρο!σου πάει πολύ!

Τούλα-Δεν είναι αρκετά καλό για την περίσταση..Πάνε αλλού.

Κούλα-λοιπόν αυτό είναι τέλειο!αυτό να πάρεις!

Τούλα-ναι αλλά δεν είναι μαύρο..

Κούλα-γιατί θες ντε και καλά μαύρο και καλό???

Τούλα-θα σου πω κάτι αλλά μην το πεις σε κανέναν...

Κούλα-ναι εντάξει(..ναι καλά!)

Τούλα-πήγα στην κυρία Αστέρω την αστρολόγα τότε που ήθελα να χωρίσω τον άντρα μου και μου είπε να μην τον χωρίσω γιατί είδε στα άστρα οτι θα πεθάνει!Ε, που να τρέχω για καλό παλτό τελευταία στιγμή...

Κούλα-!!!!!!!!!!!!!!!

Απο τότε έχουν περάσει 2 χρόνια και το παλτό είναι φυλαγμένο σε ειδική σακούλα με ναφθαλίνες και περιμένει ακόμα να εκπληρώσει το σκοπό του...!