Να κοιμηθώ ή θα πέσω?

Τον τελευταίο καιρό νυστάζω συνέχεια, πολύ, υπερβολικά, απίστευτα, σαν αρκούδα!
Τρέχω όλη μέρα για να προλάβω τα διάφορα και δεν προλαβαίνω να κοιμηθώ.
Το κακό είναι ότι τον ύπνο τον έχω στο τσεπάκι μου οπότε ανά πάσα στιγμή όπου και να βρίσκομαι μπορώ να κοιμηθώ.

Η τελευταία φορά που κοιμήθηκα σε κάποιο ανορθόδοξο μέρος ήταν προχθές(όπου προχθές κάποια στιγμή στο παρελθόν αλλά όχι και πολύ παλιά, αλλά δεν θυμάμαι και πότε ακριβώς!), γυρίζοντας σπίτι, περιμένοντας να έρθει το μετρό, ακουμπισμένη στον τοίχο, στην αποβάθρα..! Οκ όταν λέω κοιμήθηκα δεν εννοώ ότι πέρασε ένα 8ωρο και είδα και όνειρα, απλά με πήρε για κανά 5άλεπτο! Ευτυχώς δεν με πήρε χαμπάρι κανείς και ξύπνησα εγκαίρως!

Κατά καιρούς και αναλόγως την περίπτωση έχω κοιμηθεί σε διάφορα περίεργα μέρη.

Ένα από τα all time classic είναι η παραλία. Ρομαντικό μέρος θα μου πεις αλλά αν δεν έχεις κοιμηθεί δεν έχεις νιώσει το ψοφόκρυο που κάνει το βράδυ και την υγρασία που τρυπάει τα κόκκαλα! Θα κοιμηθείς αγκαλιά με κάποιον θα μου πεις και θα σε ζεσταίνει.. Αμ δε! Γιατί τι να σου κάνει και αυτός ο έρμος όταν τρέμει σαν ψάρι? Και καταλήγεις να μοιάζεις σεισμόπληκτος σκεπασμένος με πετσέτες μισοβρεγμένες και με σύνδρομο κομπρεσέρ..! Και όταν ξυπνάς το πρωί με την αυγούλα, δεν μπορείς να ανοίξεις το μάτι σου γιατί σε στραβώνει ο ήλιος και αν καταφέρεις να σηκωθείς και να ισιώσεις με τη μια( γιατί όσο να πεις, υγρασία είναι αυτή την έχει κάνει τη δουλειά της στη μεσούλα!)προσπαθείς να ξεφορτωθείς την άμμο που έχει μπει παντού! Αυτό το συνολάκι βγαίνει σε διάφορες παραλλαγές, πάνω σε ξαπλώστρες, ακριβώς πάνω στην άμμο, σε πετσέτα, σε παγκάκι, πάνω σε βράχια. Τα συγκεκριμένα βράχια όμως ήταν κάτω από ένα ξενοδοχείο το οποίο δεν φαινόταν το βράδυ που διάλεξα το συγκεκριμένο μέρος για να ξεραθώ με αποτέλεσμα το πρωί που έσκασε μύτη ο ήλιος και μας ξύπνησε, το πρώτο πράγμα που αντίκρισα ήταν αρκετά παπούδια να κάθονται στα κάγκελα της βεράντας και να μας κοιτούν! Έχω την εντύπωση πως τους φτιάξαμε τη μέρα!

Ένα άλλο συνολάκι είναι το παγκάκι - καρέκλα και το συναντάμε και αυτό σε διάφορες version. Τη μια τη συναντήσαμε ήδη και είναι το παγκάκι στην παραλία. Τα άλλα είναι το παγκάκι στο δρόμο(όχι καμιά λεωφόρο!), σε μώλο, σε πλατεία, σε παρκάκι(καλό είναι να υπάρχει κάποιος ξύπνιος δίπλα για παν ενδεχόμενο!), σε πλοίο, σε στάση λεωφορείου(ακουμπάς διακριτικά πάνω σε κάποιον για να ξυπνήσεις μόλις σηκωθεί, μην χάσεις και το λεωφορείο!), σε προαύλιο σχολείου.
Επίσης η καρέκλα παίζει παντού, οπουδήποτε υπάρχει εύκαιρη! Σε σπίτι, γραφείο, σχολείο, μαγαζί(εμπορικό), κλαμπάκι(εκεί παίζει καναπές οπότε ακόμα καλύτερα!), ταβέρνα(φαγάδικο γενικότερα), καφετέρια, κομμωτήριο(άααααααααανετα!), πλοίο, μετρό(μέσα και έξω), λεωφορείο, ταχυδρομείο, τράπεζα, εφορία και λοιπές δημόσιες υπηρεσίες. Παράλληλα μπορεί και συνδιάζεται πολύ αρμονικά με γραφείο ή τραπέζι για περισσότερη άνεση, αλλά δεν είναι και απαραίτητο!

Επίσης παίζει και το πάτωμα αλλά προτιμάται το πάτωμα κάποιου σπιτιού(γνωστού κατά προτίμηση!) ή καραβιού και πάνω σε χαλί, φλοκάτη, sleeping bag ή μοκέτα εκτός αν είναι θερμαινόμενο!

Πολυφορεμένος είναι ο καναπές αλλά και διαχρονικός. Οι επιλογές είναι σε σπίτι, πλοίο, κέντρο διασκέδασης, οποιουδήποτε χώρου αναμονής, γραφείο, ιατρείο κλπ…!

Πολύ καλή επιλογή είναι και τα μεταφορικά μέσα παντός είδους αλλά απαγορεύονται ρητά και κατηγορηματικά αυτά που οδηγεί ο ίδιος ο ενδιαφερόμενος! Μερικά παραδείγματα είναι τα μμμ, το αυτοκίνητο(σε νανουρίζουν οι κραδασμοί!), μηχανές παντός είδους ακουμπώντας στον μπροστινό και αν υπάρχει αστάθεια με κάποιον από πίσω, το λεγόμενο και τρικάβαλο. Να αποφεύγεται το jet ski για ευνόητους λόγους!

Πολλές πιθανότητες έχουν και τα σκαλάκια! Παντού, όπου υπάρχουν χωρίς περιορισμούς, αρκεί να χωράνε να περνάνε όσοι θέλουν για να μην ξυπνάνε τον ενδιαφερόμενο κάθε τρεις και λίγο!

And last but not least, ο τοίχος! Αυτός παίζει παντού και πάντα! Τον τελευταίο καιρό μάλιστα είναι must! Βασική και μόνη προϋπόθεση να είναι καθαρός και διαθέσιμος!

Αλλά το πιο ντροπιαστικό ήταν στο μαγαζί που (υποτίθεται πως) δούλευα. Με πήρε ο ύπνος ακουμπισμένη πάνω σε ένα γραφείο και μπαίνοντας μέσα μια πελάτισσα με ρώτησε πολύ ευγενικά αν μπορώ να ξυπνήσω και να της δώσω αυτό που ήθελε!

Μια άλλη φορά είχα πάει να δω μια φίλη που είχα καιρό να τη δω και να τα πούμε. Κάποια στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο και πήγε μέσα να το σηκώσει. Δεν ξέρω πόση ώρα μίλησε γιατί ξύπνησα μετά από 2 ώρες. Ήμουν στην πολυθρόνα στην ίδια στάση που είχα και όταν έφυγε από το δωμάτιο μόνο που έξω ήταν νύχτα! Μόλις γύρισε, μετά από μόλις 2 λεπτά απ’ ότι μου είπε μετά, με είδε να κοιμάμαι και με λυπήθηκε να με ξυπνήσει και περίμενε δίπλα μου βλέποντας τηλεόραση περιμένοντας πότε θα ξυπνήσω!

Ένα τελευταίο. Γυρίζοντας σπίτι το βράδυ μετά από έξοδο. Με γυρνάει φίλος με το αυτοκίνητο, που τον βλέπω μια φορά στα δυο χρόνια και δεν ξέρει τα κουσούρια μου! Με το που μπαίνω στο αυτοκίνητο και ανοίγει καλοριφέρ έκλεισε ο διακόπτης μου.. Το μόνο που θυμάμαι είναι αυτόν να μου ψιθυρίζει «φτάσαμε, μπορείς να ξυπνήσεις?». Σημείωση, η απόσταση που έπρεπε να διανύσουμε ήταν 4 λεπτά!

Το μόνο που δεν έχω κάνει ακόμα είναι να κοιμηθώ ενώ περπατάω!
Καλόν ύπνο!

Και έχω μια νύστα τώρα..!