Παρασκευή 20 Ιουλίου 2007

Θυμάσαι?



Θυμάσαι που μου είπες μια μέρα.. ότι και αν γίνει δεν θέλω να σε χάσω ποτέ από τη ζωή μου…?
Και εγώ σου λέω πως δεν το αντέχεις να με βλέπεις, δεν μπορείς να μην με έχεις αγκαλιά και να μου κρατάς το χέρι όπως τότε που μου έδειχνες τα αστέρια και να μου χαμογελάς όπως μόνο εσύ ξέρεις.

Θυμάσαι που μου είπες μια μέρα.. πως πιστεύεις σε μένα?
Και εγώ σου λέω πως το είπες πάνω στον ενθουσιασμό σου γιατί κάποιος που αποκρύπτει την άλλη μισή ζωή του δεν μπορεί να εννοεί κάτι που δεν ξέρει και κρίνει συνεχώς έστω και ασυναίσθητα.

Θυμάσαι που μου είπες μια μέρα.. πως θα με προσέχεις για πάντα?
Και εγώ δεν σε άφησα..

8 σχόλια:

βασίλης είπε...

Χαχα Εγώ προσωπικά δεν θυμάμαι τίποτα. Έχω πάθει αμνησία. Τα έχω ξεχάσει ή μάλλον τα έχω σβήσει από τον σκληρό. Και για να πω την αλήθεια και από αυτά τα ξέρει κρίνει εννοεί δεν πολυκατάλαβα αρκετά καθότι ηλίουιος επίσης και βαρεμένος από τη ζέστη. Επτά και βράδιασε ποντικίνα μου...

Charty είπε...

Αποκλείεται να μην θυμάσαι τίποτα!Ακόμα και εγω που έχω μνήμη χρυσόψαρου το κατιτίς μου το θυμάμαι..
Λογικό που δεν το καταλαβαίνεις και δεν ευθύνεται η ζέστη ή η νοημοσύνη σου αλλά οτι δεν εξηγώ περαιτέρω.
Εγω λέω έντεκα και σίγουρα βράδιασε!

βασίλης είπε...

Μνήμη χρυσόψαρου; Χαχα. Φοβερό... Ε, είσαι μικρό ποντικάκι γι αυτό τα θυμάσαι καλύτερα. Good weekend..

βασίλης είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

«Θυμάσαι που μου είπες μια μέρα.. ότι και αν γίνει δεν θέλω να σε χάσω ποτέ από τη ζωή μου…?»

αυτή είναι μία φράση που μου την έχουν πει. ως κακός όμως άνθρωπος σκέφτηκα και είπα πως αυτό είναι πολύ εγωιστικό. αν δεν θες να με χάσεις ποτέ από τη ζωή σου, τότε θα πρέπει να προσέξεις πολύ καλά το «τί θα γίνει»....

έχω καταλήξει πως αυτοί που λένε αυτή τη φράση, ήδη ξέρουν τί θα επακολουθήσει και προσπαθούν να το «μαζέψουν» προκαταβολικά.

:-)

Charty είπε...

Βασίλη πήρα προαγωγή απο χρυσόψαρο σε ποντικάκι(γιατί δεν βλέπω να παίρνω και πουθενά αλλού..) και βελτιώθηκε η μνήμη μου!


xkont, και αν την πείς εσυ ξέροντας πως ο άλλος ετοιμάζεται να φύγει?

Ανώνυμος είπε...

είναι κάτι που δεν θα μπορούσε ποτέ να πω.
εκείνη τη στιγμή είναι που κοιτάς τον άλλο και ήδη σου λείπει...

αν έννοιωθα το περιεχόμενο, και πάλι δεν θα επικαλόμουνα το «Θυμάσαι». θα έλεγα ευθέως «δεν θέλω να σε χάσω από τη ζωή μου», «μη με αφήνεις» και όλο το σχετικό show (το έχω κάνει believe me) το οποίο όμως, τελικά, ίσως να μην απευθύνεται στον άλλο αλλά στον ίδιο μας τον εαυτό για να καταλάβουμε χωρίς κανένα περιθώριο παρανόησης (άρα και ελπίδας για το μέλλον) ότι ο άλλος την κάνει οριτσικά ciou-ciou-bye-bye!


ρε συ όμως, είναι καλοκαίρι. chear up!
μη βιάζεσαι να φέρεις το χειμώνα

Charty είπε...

Αρχίζω να ξεμπερδεύω το κουβάρι γιατί μπερδευτήκαμε!
Το "δεν θέλω να σε χάσω ποτέ" μου το έχουν πει ενώ εγώ αποφάσισα να φύγω (βέβαια το έχω πει και εγώ σε άλλη περίπτωση αλλά είναι αναπόφευκτο μάλλον)και το "θυμάσαι" είναι εντελώς ρητορικό ερώτημα.
Όσο για την ελπίδα για το μέλλον σίγουρα ισχύει...

Γενικά βρίσκομαι σε πιο νορμάλ ψυχολογία απλά εδώ είναι οι σκοτεινές μου σκέψεις..!